Zwaai zwaai - baai baai Thailand: morgen vertrekken we Thailand uit om ons Laos avontuur van start te laten gaan!
In zo'n twee weken zijn we van midden Thailand op naar het noorden gecrossed- per trein, bus en tuk-tuk. Mijn vorig verhaal eindigt bij de vlucht uit de backpackersstad Bangkok. Ons volgende station was Chiang Mai - de roos van het Noorden. In dit gezellige stadje hebben we zo'n 2 dagen ons vertier gezocht. Of eigenlijk 1 van de 2 dagen waren we (weer eens) op pad - naar de kleine dorpjes in de bergen. Ineens krijg je de kriebels om te blijven zo lekker midden in de natuur.
Midden in de natuur. Het hield niet op na dat ene dagje in de villages. De dag na de villages zijn wij vertrokken naar een Home-stay die we twee dagen eerder geregeld hadden. Alleen de tocht naar ons verblijf was al een droompje. Ons dorpje waar we verbleven ligt zo'n 1300 meter boven zeelevel ergens midden in de bergen. Je hoeft maar een paar stappen uit het dorpje te zetten en je bevind je werkelijk in de jungle. Wij hebben van deze jungle als apen mogen genieten - door middel van 'gliding' over kabels die tussen de boomtoppen liepen (http://treetopasia.com/gibbon_project.php). Na deze thrill seekende ochtend zijn we die middag gaan hiken door de jungle.
Het verblijf in de homestay was gezelligheid met beperkte communicatie. Na lange gebaren over en weer gewisseld te hebben wisten we precies de etenstijden. Niet verbazingwekkend kregen we rijst voorgeschoteld. Rijst in de morgen -rijstensoep- rijst in de middag en rijst in de avond. Hoewel van de laatste 4.5 maand zo ongeveer 4 maanden de maaltijd uit rijst bestond moet ik zeggen dat rijst mij nog steeds niet gaat 'vervelen'. Zal wel even afkicken worden als ik straks weer in de Nederlanden bevindt ;)!
Maar het avondeten. Na onze eerste avondmaal, die om 6 uur plaatsvond, dachten wij nog wel een halve dag voor de boeg te hebben. Onze avonden eerder eindigde namelijk nooit voor 11 uur. Maar hier bleek dat anders - want na het eten werd het gebaar voor slapen op tafel gegooid. Alhoewel niet alle gebaren even duidelijk zijn, geloof ik toch wel dat dit gebaar universeel is. Goed - wij naar onze slaapkamers. Maar ach vervelen komt bij ons niet aan de orde - want zodra het maar saai lijkt te gaan worden wordt de souveniertas van Thomas opengetrokken. En als die eenmaal open is dan heb je nog wel 5 uur vermaak - aangezien het dan over meer dan 20 souveniers gaat :)!
Na onze homestay adres zijn we vannochtend naar Chiang Rai vertrokken - onze laatste stop in Thailand voordat we de grens in Laos overgaan. De enthousiasme onder ons stijgt enorm over Laos na het bestuderen van de Lonely Planet. Lang leve de lonely planet!
Het verkeer in Laos is traag - en zelfs eigenlijk wel trager dan traag. Verteld werd ons dat de boot zo'n 5 kilometer per uur vaart en de bussen niet veel harder zullen gaan dan 20 km per uur. Gelukkig dat de afstanden die we in Laos afleggen niet al te ver zijn. Met de boot vertrekken we morgen naar Luang Prabang. Deze stad moet één van de mooiste steden in de wereld zijn - en is uitgeroepen tot UNESCO stad.
Vanuit Luang Prabang zullen we opreizen naar het noorden naar Yunnan (Chinese Provincie). Voor we in China aankomen nemen we vrij tegen de grens aan een stop om daar in het nationaal park te gaan hiken/trekken. De busreis die we van Luang Prabang naar het nationaal park zullen nemen belooft een mogelijk avontuur te worden. Volgens onze guideboek moeten we namelijk niet raar opkijken als we de publieke bus nemen en halverwege stoppen in een dorpje om 20 5kg zakken rijst op te halen OF (nog leuker) dat ineens op de stoelen naast je zich allemaal kippen bevinden die naar het noorden moeten. Ik ben benieuwd!
LalalalaLaos...
Kus!
In zo'n twee weken zijn we van midden Thailand op naar het noorden gecrossed- per trein, bus en tuk-tuk. Mijn vorig verhaal eindigt bij de vlucht uit de backpackersstad Bangkok. Ons volgende station was Chiang Mai - de roos van het Noorden. In dit gezellige stadje hebben we zo'n 2 dagen ons vertier gezocht. Of eigenlijk 1 van de 2 dagen waren we (weer eens) op pad - naar de kleine dorpjes in de bergen. Ineens krijg je de kriebels om te blijven zo lekker midden in de natuur.
Midden in de natuur. Het hield niet op na dat ene dagje in de villages. De dag na de villages zijn wij vertrokken naar een Home-stay die we twee dagen eerder geregeld hadden. Alleen de tocht naar ons verblijf was al een droompje. Ons dorpje waar we verbleven ligt zo'n 1300 meter boven zeelevel ergens midden in de bergen. Je hoeft maar een paar stappen uit het dorpje te zetten en je bevind je werkelijk in de jungle. Wij hebben van deze jungle als apen mogen genieten - door middel van 'gliding' over kabels die tussen de boomtoppen liepen (http://treetopasia.com/gibbon_project.php). Na deze thrill seekende ochtend zijn we die middag gaan hiken door de jungle.
Het verblijf in de homestay was gezelligheid met beperkte communicatie. Na lange gebaren over en weer gewisseld te hebben wisten we precies de etenstijden. Niet verbazingwekkend kregen we rijst voorgeschoteld. Rijst in de morgen -rijstensoep- rijst in de middag en rijst in de avond. Hoewel van de laatste 4.5 maand zo ongeveer 4 maanden de maaltijd uit rijst bestond moet ik zeggen dat rijst mij nog steeds niet gaat 'vervelen'. Zal wel even afkicken worden als ik straks weer in de Nederlanden bevindt ;)!
Maar het avondeten. Na onze eerste avondmaal, die om 6 uur plaatsvond, dachten wij nog wel een halve dag voor de boeg te hebben. Onze avonden eerder eindigde namelijk nooit voor 11 uur. Maar hier bleek dat anders - want na het eten werd het gebaar voor slapen op tafel gegooid. Alhoewel niet alle gebaren even duidelijk zijn, geloof ik toch wel dat dit gebaar universeel is. Goed - wij naar onze slaapkamers. Maar ach vervelen komt bij ons niet aan de orde - want zodra het maar saai lijkt te gaan worden wordt de souveniertas van Thomas opengetrokken. En als die eenmaal open is dan heb je nog wel 5 uur vermaak - aangezien het dan over meer dan 20 souveniers gaat :)!Na onze homestay adres zijn we vannochtend naar Chiang Rai vertrokken - onze laatste stop in Thailand voordat we de grens in Laos overgaan. De enthousiasme onder ons stijgt enorm over Laos na het bestuderen van de Lonely Planet. Lang leve de lonely planet!
Het verkeer in Laos is traag - en zelfs eigenlijk wel trager dan traag. Verteld werd ons dat de boot zo'n 5 kilometer per uur vaart en de bussen niet veel harder zullen gaan dan 20 km per uur. Gelukkig dat de afstanden die we in Laos afleggen niet al te ver zijn. Met de boot vertrekken we morgen naar Luang Prabang. Deze stad moet één van de mooiste steden in de wereld zijn - en is uitgeroepen tot UNESCO stad.
Vanuit Luang Prabang zullen we opreizen naar het noorden naar Yunnan (Chinese Provincie). Voor we in China aankomen nemen we vrij tegen de grens aan een stop om daar in het nationaal park te gaan hiken/trekken. De busreis die we van Luang Prabang naar het nationaal park zullen nemen belooft een mogelijk avontuur te worden. Volgens onze guideboek moeten we namelijk niet raar opkijken als we de publieke bus nemen en halverwege stoppen in een dorpje om 20 5kg zakken rijst op te halen OF (nog leuker) dat ineens op de stoelen naast je zich allemaal kippen bevinden die naar het noorden moeten. Ik ben benieuwd!
LalalalaLaos...
Kus!
No comments:
Post a Comment