Goedemorgen Beijing

Geschreeuw in de trein; een levende wekker. Klokslag 6 uur. Over nog geen uur zouden we het treinstation van Beijing bereiken - het tweede deel van onze trip. In de trein was de voorstudie voor deze stad begonnen en een to-do-lijst was klaar het moment dat we de stad instapte.

Gepakt met onze backbacks zijn we een uur later de straten in gestruint, opzoek naar ons hostel. In de metro beseften we ons al snel dat het niet de beste tijd was om de metro te nemen - half 8 dus spitsuur. Jeetje, zoals je je kleren in je tas pakt terugkomend van vakantie (te weinig ruimte) zo denken zij over de manier van de metro volstuwen. Gezellig en warmtevol hebben wij onze reis voortgezet tot onze stop en zijn naar ons hostel gelopen. Dit hostels overtreft alle hostels waar ik tot nu toe ben geweest. Dan heb ik het niet over luxe, maar over sfeer. Het hostel heeft dezelfde bouwstijl als de locale huizen, genaamd Hutong. Allerlei 'wonings' liggen rondom 1 of enkele open pleintjes. Echt geweldig.

Dan heb ik het over de locatie van het hostel nog niet gehad. Na een dik kwartier lopen bevonden we ons midden tussen de kleine straatjes en locale marktjes. Dit is misschien wel het meest fascinerend in deze steden; het straatleven. Zodra je wat van de drukkere wegen afgaat kom je meteen in de echte 'dorpse locale' straatjes. Kindjes komen naar buiten en zeggen 'hello' en iedereen probeert, ook al kunnen ze geen Engels, een praatje met ons te maken. Uren kan ik hier doelloos rondhangen en me alleen al vermaken met het observeren.

Maar Beijing is groot -groter dan de buurtwijkjes en ook groter dan ik me ooit had voorgesteld- en ik wilde meer zien. Dus zijn we de locale straatjes afgegaan om de 'hotspots' te bezoeken. We zijn begonnen met het Landhuis van prins Gong. Vanuit daar hebben we een eigen geimproviseerde route naar het Bei Hai park gemaakt. Alleen in het park kun je al dagen rondhangen..., maar wij hadden 6 dagen in Beijing en een To Do lijst die aardig wat puntjes bevatte. Dus op naar de volgende 'attractie' - Jin Shan Park. Dit park grensde aan de Verboden Stad en de gelegen berg in het park gaf ons de kans om vast op te warmen voor de klim op de Great Wall a.k.a. De Chinese muur en vast een nieuwsgierigheid te wekken voor het Paleismuseum (De Verboden Stad). Beide is aardig gelukt - kan ik achteraf zeggen!
Vanuit deze locatie werd het tijd om onze maagjes te vullen, met het traditionele Beijingse eten; Peking Duck... Maar niet voordat we door een Chinese studenten aangehouden werden om haar collectie Calligraphy (Chinese schilderkunst) te bekijken. Vol trots kwamen wij met onze Chinese naam in Calligraphy de kamer uit, op naar de Peking Duck.

Je hebt ook wel eens cash nodig als je op vakantie gaat, dus dan maar naar de pinautomaat. Ik kan niet zeggen dat ik me ooit onveilig heb gevoeld rondom deze 'cashmaker' maar die avond voelde ik me wel topsafe. Geconcentreerd was ik bezig met alle bedragen totdat ik Anna en Kristin ineens hoor lachen. Dit wekt mijn nieuwsgierigheid. Ik kijk om en zie ineens wel 8 soldaatjes daar staan met geweren en een geldbusje. Ze kwamen het cash van de bank ophalen. De soldaatjes waren aardig getraind want het moment dat het geld in de wagen was huppelde ze in een gelijk ritme achter elkaar de bus weer in. Bizar!

De volgende dag was DE grote dag. Iets waar ik al lang naar uitgekeken had. De Chinese Muur; niet van een documentaire, niet van de televisie, niet van postkaarten of foto's maar in real life. Na een 4 uurdurende trip kwamen we daar aan. Toen ik uit te bus stapte zag ik allemaal getrainde en professioneel geklede hikers. Stond ik daar in mijn dagelijkse sloffie en mijn all stars. Ach, het is maar de muur ;). In totaal heb ik 10000 meter op de muur doorgebracht en veel voetdrukken achtergelaten. Ondanks het maar een dikke 10 kilometer is ben je toch wel 4 uur zoet. Tjah bergen maken het nou eenmaal niet makkelijk - maar het uitzicht wel mooier! De tocht was van JinShanLing tot aan Simatai. Dat betekende dat we tijdens de trip een provinciale grens passeerde. Gelukkig waren we tijdens de trip niet omsingeld door een overvloed aan toeristen. De zon straalde en het uitzicht was echt AMAZING! Sommige delen van de muur waren bijna een survivaltocht, doordat delen afgebroken waren of bijna onbegaanbaar. Deze ervaring staat in mijn geheugen gegrift met watervaste stift, jeetje wat gaaf. Voor ieder onder ons die deze trip nog ooit gaat maken, wat ik meer dan aanraden kan, je All Stars brengen je er doorheen - no need for hiking shoes ;)...

Na een lange nachtrust was het weer tijd om te kunnen strepen op de to-do-list in Beijing zelf. Vandaag stond de Verboden stad op het programma en de Temple of Heaven. De Verboden Stad is groot- om wat meer gedetailleerd te zijn; rond de 0,9 bij 0,7 kilometer. Kun jij je al voorstellen dat dat jouw thuis is? Geeft mij maar een kleinere woning en alle vrijheid om te reizen :)..
Nadat we naar de Verboden stad waren geweest en al enkele dagen door Beijing slenterde was ik er al wel achter dat alles groot op zijn grootst was. Maar verbaasde ik me weer over de grootte toen we bij de Temple of Heaven aankwamen. Je zou denken; 1 tempel - namelijk de temple of heaven. Fout! Het was dus zeker de moeite waard weer de andere uithoek van de stad te bezoeken voor deze Temple(s) of Heaven.
's Avonds hebben we rondgehangen in een grote shoppingmall. Afdingen is niet zo moeilijk hier, aangezien ze in één 'straat' op zijn minst 3x dezelfde dingen verkochten. Overigens vooral 'fake' aangezien China toch wel de faK(e)ING is!

Vrijdag was uitgeroepen tot onze 'Biking'dag. De biking kriebels beginnen toch wel de overhand te krijgen na al 7 dagen in Shanghai en Beijing rond te hangen zonder op het zadel de stad te verkennen. Vrijdag kon ik me helemaal uitleven. Fietsen in Amsterdam is soms al een uitdaging, maar fietsen in Beijing is een dubbele uitdaging. Soms moet je je werkelijk tussen de auto's doormanuvreren op een 4-baanse weg, die bij ons overigens door zou gaan voor een autoweg of tewel bijna-snelweg. Lekker rondje om de verboden stad en uitkomend in de kleine Hutongsteegjes. Succes gegarandeerd!
De afsluiter van deze dag was in het Beijingse uitgaansleven - luisterend naar Chinese teksten... Uitgaan op zijn Chinees!

Zaterdag was een hosteldagje voor mij, om wat aandacht aan mijn kennis te besteden en mijn vak 'Economic Development of China' te bestuderen. Hoe toepasselijk in China ;)...
's Avonds zijn we er op uitgetrokken naar een Chinese show; een mix van Chinese Opera, Kung Fu, Chinese dance en typische Cabaret (overigens voor ons onbegrijpbaar). China is totaal niet vergelijkbaar met enig westers land in haar cultuur. Het blijft me verbazen hoe anders het is, en vooral hoe gaaf anders het is.

De volgende ochtend stonden we vroeg op om nog van onze goude uurtjes in China gebruik te maken. Anna en ik zijn vertrokken naar de Olympische Area en Kristin ging opzoek naar haar laatste kledingstukjes in een Shoppingmall. De Olympische Area is groot (ook niet anders dan verwacht) en nog vol in de maak. Maar hopelijk laten we onze Olympische helden niet concurreren op de hoeveel vervuiling die ze aan kunnen - en is verbetering van de lucht mogelijk in het komende jaar. Ik werd immers goed opgeslokt door de vervuilingslucht.

Vier uur. Klaar op het vliegveld voor vertrek. Shenzhen airline, nooit eerder van gehoord? Vast niet, maar het is een aanrader. Een vlucht inclusief entertainment. Ik heb me goed uitgeleefd op de rek- en strekoefeningen in het vliegtuig. Voor mij een nieuwe ervaring, maar ik weet at het wel vaker voorkomt. Maar wel verbaasd was ik toen we ineens een foto slideshow kregen op ons scherm en een 'Shenzhen airline song' met live-performance van de stewardessen.

Daar waren we dan weer terug in Hong Kong. Na mijn bezoek in China kan ik toch zeker zeggen dat er duidelijke verschillen zijn tussen Hong Kong en China. China is China en Hong Kong is alleen maar 'light-China'. Maar dat neemt niet weg dat Hong Kong ook meer dan zijn charmes heeft. Welkom thuis, in Hong Kong!


Liefs uit Hong Kong