De Toerist Uithangen..

Eén week in Hong Kong voelt al bijna als wonen in Hong Kong. Inmiddels heb ik al zoveel dingen gedaan en gezien dat het lijkt alsof ik er al veel langer ben. Maar er zijn nog honderden dingen op mijn verlanglijstje - dus vermaken de andere weken doe ik me ook zeker wel!

Eerder heb ik Hong Kong al omschreven als een bizarre stad - maar wat moet je je dan precies voorstellen bij bizar. Als je hier rondloopt zul je zelf de invulling wel kunnen geven aan dit woord. Het liefst zou ik het jullie allemaal willen laten zien - maar foto's zijn momentopnames en vliegtickets naar Hong Kong zijn niet gratis. Dus ik ga toch een poging doen het te omschrijven met wat hulp van beeldmateriaal.
Het moment dat ik van het vliegveld Hong Kong binnen reed waren het vooral veel bergen en hier en daar wat uit de grond gestampte flats. De flats zijn niet de flats zoals wij ze kennen, ze zijn minstens 3 keer zo hoog en zien er wat vervallen uit. Eenmaal in de stad aangekomen is het druk en hectisch. Zoveel flats dicht bij elkaar en winkels, markten, maar vooral veel mensen!

Soms heb je gewoon het idee dat je in 1 dag in meer dan 4 landen ben geweest, terwijl je je voeten niet buiten de Hong Kongse grens gezet hebt. Om maar een voorbeeld te noemen; vrijdag - ik stond 's ochtend op om naar Cheung Chau te gaan. Cheung Chau is 1 van de kleine eilanden van Hong Kong. Onderweg in de bus kom ik langs wat oude vervallen gebouwen en krijg ik het gevoel dat ik me in een stad in een armoedig land bevind. Nog geen 5 minuten later passeer ik de hoogste wolkenkrabber van Hong Kong. Mooi glanzend dat de ramen zijn - zit ik dan toch in een wereldstad? De ferry brengt me vervolgens in 35 minuten naar Cheung Chau en een klim tot de top brengt me in de 'bergen'. Na een slang daar gezien te hebben, die je overigens niet vaak in Hong Kong ziet, besef ik weer eens hoe divers Hong Kong is. Dan nog niet eens te spreken over het westerse wat Hong Kong heeft, want ook MacDonalds en populaire winkels van het Westen zijn hier gemakkelijk te ontdekken. Ondanks het westerse wat hier en daar terug te vinden is in de stad blijft het 'Chinese' overheersen. Want hup van de MacDonalds stap je zo 2 straten verderop weer een tempel binnen. Ongelofelijk.

Niet alleen naar Cheung Chau ben ik geweest, ik heb flink de toerist uitgehangen deze week. Donderdag ben ik met Krit, Jenny, Anna, Kristin, Van, Edda en Joke naar Macau geweest. De aanleiding van deze trip was de activering van de studentenvisa van Joke. Voor de activering moest zij het land in en uit. Dus hebben we er een dagje Macau van gemaakt. Macau wordt gezien als Las Vegas van China. Nou moet ik zeggen dat ik nooit in Las Vegas ben geweest, dus ik geen vergelijkingsmateriaal heb - maar door andere die er wel zijn geweest is deze stelling bevestigd. Als je het ferrystation uitloopt heb je het idee dat je in klein Hong Kong loopt met heel veel europese namaak. Tot 1999 was Macau bezit van de Portugezen - dus alle straatnamen zijn ook in het portugees. Veel westerse imitaties zijn hier dus te vinden: het Collosseum uit Rome, veel hotels van Las Vegas, namaak vulkanen.

Maar terugkomend op Las Vegas. Als Las Vegas ergens om bekend staat is het zijn het de casino's en de enorme verlichten gebouwen. En als Macau ergens om bekend staat zijn het ook de casino's en de enorme verlichten gebouwen. Zeker als je 's avonds daar bent zijn de overeenkomsten heel makkelijk te vinden. Alleen in Macau is het toegestaan om te gokken, in China is het illegaal. Nouja, er is 1 manier om legaal te gokken in China en dat zijn de paardraces. Geen wonder dat deze ontzettend populaire zijn in China en met name in Hong Kong.

Ook zondag stond in het teken van 'toerist zijn'. De Internationale afdeling van de faculteit organiseerde een Tour door Hong Kong Island. Na een traditioneel Hong Kongs onbijt, pineapple bun en egg tart, zijn we naar Aberdeen geweest om eens in een Sampan (Chinees bootje) een tochtje over het water te hebben. De volgende stop was het strand; Repulse Bay. Na wat gesnuffel en gerust vertrok de bus naar Stanley Market en Murray House. De naam Stanley market zegt het zelf al - een markt - met name voor kleren en sierraden. Het Murray House is een historisch koloniaal gebouw - maar hoe kan het ook anders - nu omgebouwd tot een toeristische plek om te eten. De dag eindigde in het Museum van de Waterbescherming. Zondagavond was voor mij de eerste avond van even rust en bijkomen van alle indrukken. Ben heel eventjes een bezoekje gaan brengen aan de 16e verdieping - waar wat andere exchanges aan het chillen waren...

Het hoofdstuk 'de toerist uithangen' blijft natuurlijk deze 4 maanden wel doorgaan - maar in iets mindere maten. Want vandaag is de dag aangebroken dat de colleges beginnen. De eerste twee weken kennen ze hier een Add en Drop off period, dus het snuffelen in de vakken kan beginnen!

Knuffel!