Twee dingen kan ik doen; mijn agenda bladzijden weer terug tevoorschijn halen en wat willekeurige momenten belichten of de manier van leven in Hong Kong beschrijven met hier en daar speciaal voor jullie wat exclusieve weetjes. Ik besluit voor keuze twee te gaan en hopelijk is dit representatief voor de uitkomst van een mogelijke poll tussen deze twee keuzes.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; Hong Kong is Hong Kong en geen China. Oke, officieel is het China maar met een grote uitzonding op de regel. 10 jaar geleden is deze voormalig Britse kroonkolonie terug in handen van China gegeven. Sinds de teruggave heeft Hong Kong de status van Speciale Administratieve Regio. Dit houdt in dat in de meeste opzichten Hong Kong autonoom is. Ondanks dat Hong Kong officieel dus wel China is wil ik het absoluut geen China noemen. Deze mening deel ik met vele andere. Probeer eens tegen een Hong Konger in hart en nieren te zeggen dat hij in een deel van China leeft. Dat zal hij/zij je niet in dank afnemen. Vervolgens kun je opsommingen krijgen van; eigen wet, eigen vlag, eigen munteenheid, eigen taal, eigen paspoort en ga zo nog maar een paar minuten door....
Soms vraag ik me wel eens af hoe dat over 40 jaar moet...
Hong Kong en China als één land; voor mij onvoorstelbaar!
Hong Kong - een stad waar duidelijk zichtbaar is dat het land beperkt is en mensen in overvloed. Niet verbazingwekkend eigenlijk dan dat gebouwen meters de lucht in reizen. Dat kinderen sporten op daken van scholen en tennisvelden / zwembaden vaak ook op hogere verdiepingen te vinden zijn. Dat je vaak al van geluk mag spreken als je een appartement met meer dan 2 kamers hebt. Vraag dan maar niet wat de maandprijs is - want Hong Kong staat met de huisvestigingsprijzen ergens bovenaan de hele wereld.
Vaak wordt Hong Kong een 24/7 stad genoemd. Voor sommige delen van Hong Kong is dat waar - maar natuurlijk zijn er ook wijken die aardig uitgestorven zijn na sluitingstijd. Ach, sluitingstijd is hier dan ook niet 6 maar vaak 10 of 11 uur. De werkweek hier is dus wel even wat zwaarder dan in Nederland. Mocht je dus ooit nog eens beslissen een baan in Hong Kong te nemen; vergeet dan niet dat ze in Hong Kong dagen hebben van wel 9 uur, dat overwerken een welbekend fenomeen is en dat de zaterdag hier dus geen vrije dag is. Echt werken!
Trouwens niet alleen de werkdruk ligt hier wel iets hoger - ook de manier van communicatie of groepwerk en regels is hier wel even aanpassen. Communiceren en groepwerk is zeker niet de sterkste kant van Hong Kongers en lang niet altijd efficient. Over kleine ienemieniepunten volgen vaak al lang urenlange discussies en to-the-point komen is hier zeer zeldzaam.
Misschien ligt het in het karakter van de Hong Kongers- want na een 3 maandelijkse lang durende observatie ben ik er toch wel achter gekomen dat de Hong Kongse mensen niet de meest sociale wezens op aarde zijn en dat openheid ook aardig ver te zoeken is soms. Als je op de markt loopt is sorrie soms al te veel moeite en stoten ze je dus gewoon makkelijk aan de kant. Zelfs de jongen kindjes kunnen er al aardig wat van. Nu kan ik natuurlijk niet generaliseren en ben ik ook wel uitzonderingsgevallen tegengekomen - maar over het algemeen zijn het niet de 'makkelijkste' mensen op aarde..
Dan de regels - die overtreedt je niet in Hong Kong - want regels zijn regels. Een kleine uitzondering op de regel - of noem het maar flexibel zijn- dat komt in Hong Kong weinig voor. Misschien dat ik dit maar met een voorbeeld moet illustreren. Zaterdagavond gingen we met een groep exchanges naar de film - een film waar je ouder dan 18 voor moest zijn; Lust, Caution. Aan de kaartverkoop wilde ze bewijs hebben dat we ouder dan 18 waren. Damn, had ik nu net mijn paspoort vergeten mee te nemen. Maar creatief als ik was een andere oplossing; mijn universiteitspas (met foto) en mijn verzekeringspas samen lieten (1) mijn foto (2) mijn naam en (3) mijn geboortedatum zien. Genoeg dus, dus ik mocht mijn kaartje kopen olé! Maar de pret hield op toen ik bij de kaartjescontrole kwam. Nogmaals werd dezelfde eis gesteld dus daar doken mijn 2 pasjes weer op. Helaas dit keer zonder succes. 'Sorrie dit is geen legaal document' zei de man. Wat? Geen legaal document - bel mijn verzekeringsbedrijf maar op en de universiteit zei ik. Met een beetje logica kun je de (legale) pasjes combineren en heb je (1) mijn foto, (2) mijn naam en (3) mijn geboortenaam. Bovendien, zie ik er niet ouder uit dan 18? Na 10 minuten werd wat rondgebeld en hadden ze een uitzondering. Wat een uitzondering, voor Hong Kongse mensen? Jah, maar eentje waar wel weer iets aan verbonden was. Ik moest alle verantwoordig nemen - dus mocht er iemand komen controleren en mij eruit pakken - dan was het mijn probleem. EN hij moest een kopie hebben - een kopie van mijn pasjes? Why?....
Maar goed oke- 10 minuten later, na ook nog eens mijn camera ingeleverd te moeten hebben - zat ik toch in de film. 10 minuten gemist van de film - maar ach de film duurde nog wel 150 minuten en bovendien ik had me door de Hong Kongse regels weten te sneaken....en Hong Kongse regels, dat zijn pas ECHTE regels!
Hogere werkdruk, minder 'openheid', Hong Kongse regels - oftwel bekend als HET Hong Kongse systeem onder al the exchanges- je raakt er aan gewend. En soms betrap ik mezelf er zelfs op dat je je ook 'Hong Kongs' gedraagd. Zelfs het studentenleven wat ik nu hier beleef is totaal niet te vergelijken is als met hetgene wat ik in Amsterdam beleefde (zie volgende blog). Werelden van verschil. Hoewel sommige verschillen dan misschien wel eens negatief uit kunnen pakken - zijn er nog veel meer verschillen, die meer dan positief uitpakken!
No comments:
Post a Comment