Friday, October 19, 2007

Goedemorgen Beijing

Geschreeuw in de trein; een levende wekker. Klokslag 6 uur. Over nog geen uur zouden we het treinstation van Beijing bereiken - het tweede deel van onze trip. In de trein was de voorstudie voor deze stad begonnen en een to-do-lijst was klaar het moment dat we de stad instapte.

Gepakt met onze backbacks zijn we een uur later de straten in gestruint, opzoek naar ons hostel. In de metro beseften we ons al snel dat het niet de beste tijd was om de metro te nemen - half 8 dus spitsuur. Jeetje, zoals je je kleren in je tas pakt terugkomend van vakantie (te weinig ruimte) zo denken zij over de manier van de metro volstuwen. Gezellig en warmtevol hebben wij onze reis voortgezet tot onze stop en zijn naar ons hostel gelopen. Dit hostels overtreft alle hostels waar ik tot nu toe ben geweest. Dan heb ik het niet over luxe, maar over sfeer. Het hostel heeft dezelfde bouwstijl als de locale huizen, genaamd Hutong. Allerlei 'wonings' liggen rondom 1 of enkele open pleintjes. Echt geweldig.

Dan heb ik het over de locatie van het hostel nog niet gehad. Na een dik kwartier lopen bevonden we ons midden tussen de kleine straatjes en locale marktjes. Dit is misschien wel het meest fascinerend in deze steden; het straatleven. Zodra je wat van de drukkere wegen afgaat kom je meteen in de echte 'dorpse locale' straatjes. Kindjes komen naar buiten en zeggen 'hello' en iedereen probeert, ook al kunnen ze geen Engels, een praatje met ons te maken. Uren kan ik hier doelloos rondhangen en me alleen al vermaken met het observeren.

Maar Beijing is groot -groter dan de buurtwijkjes en ook groter dan ik me ooit had voorgesteld- en ik wilde meer zien. Dus zijn we de locale straatjes afgegaan om de 'hotspots' te bezoeken. We zijn begonnen met het Landhuis van prins Gong. Vanuit daar hebben we een eigen geimproviseerde route naar het Bei Hai park gemaakt. Alleen in het park kun je al dagen rondhangen..., maar wij hadden 6 dagen in Beijing en een To Do lijst die aardig wat puntjes bevatte. Dus op naar de volgende 'attractie' - Jin Shan Park. Dit park grensde aan de Verboden Stad en de gelegen berg in het park gaf ons de kans om vast op te warmen voor de klim op de Great Wall a.k.a. De Chinese muur en vast een nieuwsgierigheid te wekken voor het Paleismuseum (De Verboden Stad). Beide is aardig gelukt - kan ik achteraf zeggen!
Vanuit deze locatie werd het tijd om onze maagjes te vullen, met het traditionele Beijingse eten; Peking Duck... Maar niet voordat we door een Chinese studenten aangehouden werden om haar collectie Calligraphy (Chinese schilderkunst) te bekijken. Vol trots kwamen wij met onze Chinese naam in Calligraphy de kamer uit, op naar de Peking Duck.

Je hebt ook wel eens cash nodig als je op vakantie gaat, dus dan maar naar de pinautomaat. Ik kan niet zeggen dat ik me ooit onveilig heb gevoeld rondom deze 'cashmaker' maar die avond voelde ik me wel topsafe. Geconcentreerd was ik bezig met alle bedragen totdat ik Anna en Kristin ineens hoor lachen. Dit wekt mijn nieuwsgierigheid. Ik kijk om en zie ineens wel 8 soldaatjes daar staan met geweren en een geldbusje. Ze kwamen het cash van de bank ophalen. De soldaatjes waren aardig getraind want het moment dat het geld in de wagen was huppelde ze in een gelijk ritme achter elkaar de bus weer in. Bizar!

De volgende dag was DE grote dag. Iets waar ik al lang naar uitgekeken had. De Chinese Muur; niet van een documentaire, niet van de televisie, niet van postkaarten of foto's maar in real life. Na een 4 uurdurende trip kwamen we daar aan. Toen ik uit te bus stapte zag ik allemaal getrainde en professioneel geklede hikers. Stond ik daar in mijn dagelijkse sloffie en mijn all stars. Ach, het is maar de muur ;). In totaal heb ik 10000 meter op de muur doorgebracht en veel voetdrukken achtergelaten. Ondanks het maar een dikke 10 kilometer is ben je toch wel 4 uur zoet. Tjah bergen maken het nou eenmaal niet makkelijk - maar het uitzicht wel mooier! De tocht was van JinShanLing tot aan Simatai. Dat betekende dat we tijdens de trip een provinciale grens passeerde. Gelukkig waren we tijdens de trip niet omsingeld door een overvloed aan toeristen. De zon straalde en het uitzicht was echt AMAZING! Sommige delen van de muur waren bijna een survivaltocht, doordat delen afgebroken waren of bijna onbegaanbaar. Deze ervaring staat in mijn geheugen gegrift met watervaste stift, jeetje wat gaaf. Voor ieder onder ons die deze trip nog ooit gaat maken, wat ik meer dan aanraden kan, je All Stars brengen je er doorheen - no need for hiking shoes ;)...

Na een lange nachtrust was het weer tijd om te kunnen strepen op de to-do-list in Beijing zelf. Vandaag stond de Verboden stad op het programma en de Temple of Heaven. De Verboden Stad is groot- om wat meer gedetailleerd te zijn; rond de 0,9 bij 0,7 kilometer. Kun jij je al voorstellen dat dat jouw thuis is? Geeft mij maar een kleinere woning en alle vrijheid om te reizen :)..
Nadat we naar de Verboden stad waren geweest en al enkele dagen door Beijing slenterde was ik er al wel achter dat alles groot op zijn grootst was. Maar verbaasde ik me weer over de grootte toen we bij de Temple of Heaven aankwamen. Je zou denken; 1 tempel - namelijk de temple of heaven. Fout! Het was dus zeker de moeite waard weer de andere uithoek van de stad te bezoeken voor deze Temple(s) of Heaven.
's Avonds hebben we rondgehangen in een grote shoppingmall. Afdingen is niet zo moeilijk hier, aangezien ze in één 'straat' op zijn minst 3x dezelfde dingen verkochten. Overigens vooral 'fake' aangezien China toch wel de faK(e)ING is!

Vrijdag was uitgeroepen tot onze 'Biking'dag. De biking kriebels beginnen toch wel de overhand te krijgen na al 7 dagen in Shanghai en Beijing rond te hangen zonder op het zadel de stad te verkennen. Vrijdag kon ik me helemaal uitleven. Fietsen in Amsterdam is soms al een uitdaging, maar fietsen in Beijing is een dubbele uitdaging. Soms moet je je werkelijk tussen de auto's doormanuvreren op een 4-baanse weg, die bij ons overigens door zou gaan voor een autoweg of tewel bijna-snelweg. Lekker rondje om de verboden stad en uitkomend in de kleine Hutongsteegjes. Succes gegarandeerd!
De afsluiter van deze dag was in het Beijingse uitgaansleven - luisterend naar Chinese teksten... Uitgaan op zijn Chinees!

Zaterdag was een hosteldagje voor mij, om wat aandacht aan mijn kennis te besteden en mijn vak 'Economic Development of China' te bestuderen. Hoe toepasselijk in China ;)...
's Avonds zijn we er op uitgetrokken naar een Chinese show; een mix van Chinese Opera, Kung Fu, Chinese dance en typische Cabaret (overigens voor ons onbegrijpbaar). China is totaal niet vergelijkbaar met enig westers land in haar cultuur. Het blijft me verbazen hoe anders het is, en vooral hoe gaaf anders het is.


De volgende ochtend stonden we vroeg op om nog van onze goude uurtjes in China gebruik te maken. Anna en ik zijn vertrokken naar de Olympische Area en Kristin ging opzoek naar haar laatste kledingstukjes in een Shoppingmall. De Olympische Area is groot (ook niet anders dan verwacht) en nog vol in de maak. Maar hopelijk laten we onze Olympische helden niet concurreren op de hoeveel vervuiling die ze aan kunnen - en is verbetering van de lucht mogelijk in het komende jaar. Ik werd immers goed opgeslokt door de vervuilingslucht.


Vier uur. Klaar op het vliegveld voor vertrek. Shenzhen airline, nooit eerder van gehoord? Vast niet, maar het is een aanrader. Een vlucht inclusief entertainment. Ik heb me goed uitgeleefd op de rek- en strekoefeningen in het vliegtuig. Voor mij een nieuwe ervaring, maar ik weet at het wel vaker voorkomt. Maar wel verbaasd was ik toen we ineens een foto slideshow kregen op ons scherm en een 'Shenzhen airline song' met live-performance van de stewardessen.

Daar waren we dan weer terug in Hong Kong. Na mijn bezoek in China kan ik toch zeker zeggen dat er duidelijke verschillen zijn tussen Hong Kong en China. China is China en Hong Kong is alleen maar 'light-China'. Maar dat neemt niet weg dat Hong Kong ook meer dan zijn charmes heeft. Welkom thuis, in Hong Kong!


Liefs uit Hong Kong

Tuesday, October 16, 2007

Shanghai

De volgende internationale bestemming; Shanghai.
Deze keer hadden we het hostel al van te voren geboekt - dus vanaf het Airport kon onze zoektocht naar ons Hostel - Beehome - meteen beginnen. Met mijn 'Chinees- Spreken en begrijpen' en mijn kleine vocabulaire van de Chinese lessen kon het grote avontuur beginnen. Trouwens de Travelguide van China speelt ook wel een belangrijke rol in ons avontuur. Een handige hulplijn om Shanghai in 3 dagen toch wel volledig 'benuttigd' te hebben.

Voor mijn trip was mijn associatie met Shanghai eigenlijk alleen Business. Na mijn trip kan ik zeggen dat Shanghai meer dan busines is. Veel meer.
De vrijdagavond kwamen we na het testen van de treinexpres en de subway bij het metrostation aan waar we onze tocht naar het postel per voeten voortzette. Maar om te voorkomen dat we een stap in de verkeerde richting zette, besloten we eerst onze plattegrond maar eens te bestuderen. Een plattegrond bestuderen in een openbare ruimte in China hou je nooit langer vol dan 2 minuten, want dan komt de hulp al van alle kanten. In het Chinees of Engels - allemaal proberen ze je te helpen. Dus al na 2 minuten konden wij onze map neerleggen. Bruce kwam voor hulp - en hoe toevallig - hij woonde praktisch naast ons hostel.

De volgende ochtend heeft Bruce ons allerlei plekken in de stad laten zien - en ons het locale eten laten testen. Vers van de straat en echt wat anders dan al dat Hong Kongse eten - dus vanaf nu struinen we straten af om het terug te vinden.
Na een aangenaam 'straatonbijtje' hadden we te tickets gekocht voor de nachttrein naar Beijing en zijn daarna de Old Town ingegaan. Amazing. Die gebouwen - echt Chinees en alles in tempelstijl. Het beeld in de straat is gaaf - het beeld in mijn geheugen ook, maar de foto's kunnen dit echt niet naproduceren. Nu zie je maar weer dat de Japanse manier van reizen zeker niet effectief is in China. In de Old Town heeft Bruce ons wederom een locale taste aangeraden - maar de geur (afschuwelijk) was blijkbaar afgestemd op het eten (ook afschuwelijk). Een geur die meer dan een uur stinkt in de wind. Maar blijkbaar verschillen de smaken - want de Chinese stonden er een half uur voor in de rij.

Omdat we meer wilde zijn dan de 'hotspots' zijn we op onze innelijke kompassen verder gegaan richting een gezellig locale area. Het is echt heerlijk om in die straten rond te lopen. Niet al die hoogbouw van Hong Kong en je ziet ook echt het straatleven van Shanghai. Mensen die buiten Chinese Chess zitten te spelen - oudere hangplekjes. Kinderen de spelen op straat en de maaltijden die bereidt worden buiten. Voor je het weet loop je in een grote ruine - waar waarschijnlijk 1 jaar later nieuwe hoogbouw staat.

Vanaf vroegeruit waren er veel verschillende handelsposten gevestigd in Shanghai. Engeland en Frankrijk waren de landen in kwestie dus hun eigen 'area' was dan ook terug te vinden in Shanghai, inclusief rechtspraak en eigen democratie. Het is van alle gebouwen in die wijk af te lezen dat het Europees is. Met name de Engelse concessie was erg westers - en is nu ook een van de populaire goingout area. De Franse concessie leek 's avonds wel een spookslot - donkere straten met grote bomen. En moet je je dan voorstellen - die Chinezen in hun 'pakje' rijdend op een brommertje door de straat. Fotonemenswaardig!

De zondag zijn we wederom de stad in gegaan om weer een ander deel te verkennen. Nanjing road stond op de planning. Maar deze planning werd enigzins aangepast bij de Metro- toen we door een Chinees meisje werden aangesproken. De hemd werd ons bijna van het lijf gevraagd - en de vraag of wij (anna, kristin en ik) zusjes waren kwam ook bij dit gesprek weer boven. Blijkbaar lijken Europeanen in de ogen van Chinezen allemaal opelkaar. Maar het was meer dan gezellig. Deze gezelligheid werd voortgezet in een theeceremonie. Nooit van gehoord? Nou ik ook niet hiervoor. Het is een 'show' waar je allerlei traditionele Chinese thee probeert en ook waar je kennis over thee enorm wordt vergroot. Echt bijzonder.

De avond was een hoogtepunt. Letterlijk en figuurlijk - omdat we de 78e verdieping van de TingMao tower bezocht hebben. Het kosten wat moeite om de liften te zoeken - ja liften- want om tot de top te komen kun je niet voldoen met 1 lift. Op zijn minst 3 graag. Op de top had je een goed uitzicht over Shanghai en de bar maakte onze avond nog gezelliger.

De afsluiter in Shanghai was goed en mijn beeld over Chinese mensen moest ook enigzins bijgesteld worden. De eerste statement is 'de Chinese mensen spreken engels'. Ja, er zijn wel degelijk mensen die engels spreken. Shanghai overtreft Shenzhen met het aantal mensen met een engels vocabulaire zeker!
Statement 2: 'ze spugen op de grond, ze gorchelen'. Ook ja, ik dacht het vooraf al - maar ik kan het meer dan bevestigen. Mooi achtergrond geluidje als je door de stad loopt is het zeker niet, blegh. En de laatste statement in deze blog: Chinezen kunnen goed voordringen in rijen - wederom ja moet ik toegeven - ook dit klopt.

De tijd gaat snel - tikt voorbij - ook al waren het eigenlijk maar 3 dagen. Voor ik het wist stond ik alweer voor onze nachttrein. Goodbye Shanghai - maar gelukkig nog niet Goodbye China. Want van het ene avontuur stappen we zo het andere in - Goodmorning Beijing!

Alle liefs vanuit Beijing!

Monday, October 8, 2007

Priority One; Study

Tot aan deze blog was de studie een ondergeschikt en weggedoken kopje. Maar afgelopen week ben ik toch wel letterlijk met mijn neus in de boeken gedoken. Assignments, presentaties, mid-term exams staan al in mijn agenda klaar om me over twee weken te ontmoeten. Dus peinzend in de bieb, vermoeid in mijn kamer en zoekend achter het Internet zijn wel-bekende momenten van mijn afgelopen week - naast de lading aan colleges die ik wekelijks volg.

Er bestaat hier wel iets zoals een studieweek / readingweek - maar voor exchanges heeft deze week vaak een hele andere bestemming dan de studieplekken in Hong Kong. Aangezien ik ook de wijde wereld intrek moest ik mijn studieplan al wat eerder de kast uittrekken. Maar tot nu toe heb ik het aardig overleefd...

Alleen in de bieb studeren was al een hele ervaring voor mij. Zit je eindelijk zo ver weg in de stof, denk je dan, en dan hoor je ineens achter je iemand een onwijs harde boer laten. Zonder schaamte. Of smakkend op een kauwgom - ook een gewone zaak hiero. Soms lijkt het wel een eetconcert als je een groepje Chinesen hoort eten :).. En hop daar gaat mijn concentratie dan weer. Maar blijkbaar ben ik niet de enige - die de concentratie wel eens verliest. Als ik om me heen kijk - zie ik geregeld mensen die de oogjes toe doen. Met een kussentje onder het hoofdje, gepland om in de bieb te gaan slapen. Er valt dus nog genoeg in te burgeren - tot zover ik daar natuurlijk behoefte aan heb...

Trouwens over slapen gesproken - ik was voorbereid op een raar dagpatroon van Chinezen... Dit had ik meerdere malen mensen horen zeggen en zelfs gelezen hier en daar. Na twee weken was ik bijna zover om deze statement te verwerpen, na mijn bewijs. Mijn roommate had immers een aardig normaal slaappatroon. Ja HAD. De laatste weken heb ik haar op de raarste moment haar nachtrust zien nemen - op het internet zien surfen of zien studeren. Laat ik maar als voorbeeld vannacht nemen. Na een drukke dag besloot ik maar te gaan slapen rond 12 uur. Mooi tijd, toch? Mijn roommate hing nog ergens in de gezamelijk kamer rond op de gang - en ik hoorde haar om 2 uur binnen komen. Kan, doe ik ook wel eens. Maar ze ging niet slapen, ze startte met studeren of internetten en ik geloof dat ze een uur later een diepe slaap ging doen. Het was eerder een NAP dan een diepe slaap, want om 6 uur hoorde ik weer gerommel in de kamer - ze stond op. Maar wat in hemelsnaam ging ze doen? Owke één persoon. Voor iemand die statistiek studeert zal me meteen zeggen dat dit niet representatief is. Dat weet ik. Maar wat als ik precies dezelfde verhalen hoor over de roommates van allerlei andere exchanges? Mijn conclusie trek ik van mijn 'Chinezen - een slaappatroon?' onderzoek wat nu toch al wel een maand loopt ;) - een duidelijk slaappatroon is niet echt te vinden hiero!

Maar naast mijn slaaponderzoek en mijn studie heb ik afgelopen week ook wel studie-afwijkend gedrag vertoond. Vorige week vrijdag heb ik samen met Megan (US) en Justin (Australië) het strand aan het andere kant van ons eiland eens uitgetest. Dat is me meer dan goed bevallen. Op een of ander toeval belandde ik zondag weer op het strand - was het de warme zon die ons daar bracht? Alleen dit keer was het op Lamma Island met Lot (België), Betty (Australië), Holly en Camille (Engeland)- precies, weer een ander eiland van Hong Kong.




De maandag had na wat studiestuff een hele goede afsluiter - namelijk een megavuurwerkspektakel. Maandag 1 oktober, Nationale dag van Hong Kong - dus vuurwerk. Samen met Jen was ik voor de vuurwerkaftrap ergens aan eten om vervolgens naar DE plek te gaan om het vuurwerk op zijn best te kunnen zien. Amazing! Met kippenvel heb ik staan kijken. Alleen het voorproefje van het spektakel kan ik jullie laten zien - want mijn camera wilde ook liever zelf kijken dan foto's maken - of eigenlijk - batterij was op.

De rest van de week speelde zich voornamelijk in en rondom de campus en Starr Hall af. Donderdag heb ik er al mijn energie lekker uit kunnen slaan op het hockeyveld. Elke donderdag heb ik namelijk training van 7pm - 9pm. Gelukkig voor mij spelen ze hockey gewoon met een hockeystick en niet met chopsticks. Voor mij is het al moeilijk om te begrijpen wat de trainer bedoelt, omdat zijn engels niet op hetzelfde niveau is als zijn hockeykwaliteiten. Maar hoe dan ook- het is echt enorm leuk! Vandaag heb ik zelfs te horen gekregen dat ik geselecteerd ben voor het U-team / Universiteitsteam. Dus binnenkort ook vriendschappelijke wedstrijden op het programma. I can't wait!!

Gisterenavond, ook benoemingswaardig. De Chinese afdeling van de universiteit vierde gisteren de 80ste verjaardag. Elke exchange die een cursus Chinees volgde was ook van harte welkom op het diner en de ceremonie. Niet alleen welkom waren we, we waren ook onderdeel van de openingsceremonie; als exchanges op het podium en gezamelijk de faculteit feliciteren in het Chinees was onze eer. Inclusief een groot gemaakte felicitatiekaart. Wat dus betekende dat wij met zijn allen gezellig in de kleedkamers onze vlaggen zaten te kleuren en te stampen op die zinnen in het Chinees. Een leuke herinnering! Eigenlijk was het eten alleen al een hele uitdaging, ooit gehoord van vogelsoep? Chinezen, ze serveren echt alles op je bord!

Nog een kleine week en dan start mijn volgende avontuur - Shanghai en Beijing. Stapjes op DE muur, de Chinese trein uittesten, alle ins en outs zien van Shanghai en in de Verboden Stad duiken. Vrijdag vertrekken Anna (Duitsland), Kristin (Noorwegen) en ik per vliegtuig naar Shanghai. Vanuit Shanghai vertrekken we waarschijnlijk na 3 of 4 dagen in noordelijke richting met de trein naar Beijing, van waar we een week later weer terugvliegen naar Shenzhen.

Dikke kus
En een bedankje voor al die lieve berichtjes - maakt me NOG vrolijker :)

Marion