Nog vers staan de eerste 'Hong Kong' indrukken en de taxirit van het vliegveld naar Hong Kong in mijn geheugen. Voor je het weet is het dan ineens een dikke 5 maanden verder en moet er plaats gemaakt worden voor nieuwe herinneringen: het vertrek uit Hong Kong. Het eind is inzicht...
Eenmaal terug weer in Hong Kong vanuit China voelde ik me eigenlijk alweer thuis of misschien beter gezegd 'half' thuis, want mijn vlucht vertrekt donderdag naar mijn ('hele') thuis: Nederland. Bizar, hoe snel je een stad kan 'overvallen' om het je thuis kan maken..
Stiekem weet ik dan ook dat er ooit weer een moment komt dat ik weer terug een kijkje ga nemen in Hong Kong...
Terwijl ik nog even lekker de laatste dagen ga struinen door Hong Kong en van alle gave ervaringen, momenten en plekken hier gebruik ga maken - kijk ik er ook wel ontzettend naar uit om iedereen weer in Nederland in de armen te slaan!
Trouwens, om nog even de blog compleet te maken hier de vlieggegevens:
Vanuit Hong Kong vlieg ik donderdag de 31e naar London Heathrow- daar maak ik een overstap op het vliegtuig van London naar Amsterdam en is mijn vluchtnummer QF3365. Uiteindelijk wordt ik weer om 18.30u (NL tijd) verwacht op de Nederlandse bodem aan te komen...
Een hele dikke laatste kus vanuit Hong Kong!
Tuesday, January 29, 2008
Monday, January 21, 2008
LalalalaLaos...
LalalalalaLalalaLaos! Voor je het weet loop je zo zingend door dit fantastische land...
Sommige landen zijn van die landen waar je verliefd op kan worden; oftewel supervriendelijke mensen, een supermooie fascinerende omgeving en het weer dat zo mooi is dat het zonnetje werkelijk je gezicht laat stralen. Laos is zo'n land. Tenminste Laos is voor MIJ zo'n land...
Laos was in eerste instantie voor mij een land wat we door moesten doorkruisen om van Thailand naar China te komen. Maar het is zeker meer waard dan zomaar een 'land om te doorkruisen' te zijn! Vorige week zaterdag zijn we de grens overgestoken (lees: rivier oversteken) van Thailand naar Laos. De eerste dag zijn we niet verder gekomen dan Huay Xai, omdat de boten niet meer richting Luang Prabang vertrokken. Zondag waren wij aan de beurt voor deze 2-daagse riviertocht over de Mekong. Het was een lange zit -met een overnachting in het kleine dorpje Pak Beng- maar de omgeving waar we ons bevonden maakte dit meer dan goed. Het was ZO mooi en indrukwekkend. Vrouwen die langs de rivier kleren aan het wassen waren, mannen die vis aan het vangen waren, en kinderen aan het badderen of spelen. Even werd onze aandacht van de mooie omgeving onttrokken toen we een krokodil langs de boot zagen badderen - whahaha...
Luang Prabang is een gezellig gezellig stadje waar we ons aannemelijk vermaakt hebben: 's ochtends om 6 uur de 'monks' voedsel schenken (die langs de straten komen om dit op te halen), zwemmen in de nabijgelegen waterval -Tat Sae-, een bezoekje brengen aan de lokale bevolking / spelen met de kinderen in een dorpje aan de andere kant van de Mekong en Laos leren koken...
Vanuit Luang Prabang hebben we de bus naar Luang Nam Tha genomen om daar de volgende 2 dagen door het nationale park te trekken. Midden in de jungle sta en staar je daar dan - amazing! Na de eerste dag trekken sliepen we in een lokaal dorpje. Voor ons voelt het alsof we in de geschiedenis leven. Kinderen en ouders gaan gedurende de dag het bos in om voor die avond het hout voor het (kamp)vuur te verzamelen en de avondmaaltijd. En had jij ooit gedacht dat Bamboe meer dan 5 bestaansrechten heeft? Ongelofelijk waar ze bamboe allemaal voor gebruiken...
Afgelopen zondag zijn we Laos verlaten - om China te verwelkomen. In China werden we door de douane meer dan vriendelijk verwelkomt met een klein Chinees gesprekje. Toch die paar (moeilijke) Chinese niets voor niets geleerd :)!
Via de grens van China zijn we naar Mengla en vervolgens in noordelijke richting naar Kunming gereisd. Vanuit hier (Kunming) vertrek ik de 25e met de trein naar Guangzhou. Beetje bij beetje dringt het toch echt bij me door - elke verplaatsing nu is een verplaatsing dichter naar Hong Kong en dus een verplaatsing dichter naar Amsterdam.....
Knuffeltje!
Sommige landen zijn van die landen waar je verliefd op kan worden; oftewel supervriendelijke mensen, een supermooie fascinerende omgeving en het weer dat zo mooi is dat het zonnetje werkelijk je gezicht laat stralen. Laos is zo'n land. Tenminste Laos is voor MIJ zo'n land...
Laos was in eerste instantie voor mij een land wat we door moesten doorkruisen om van Thailand naar China te komen. Maar het is zeker meer waard dan zomaar een 'land om te doorkruisen' te zijn! Vorige week zaterdag zijn we de grens overgestoken (lees: rivier oversteken) van Thailand naar Laos. De eerste dag zijn we niet verder gekomen dan Huay Xai, omdat de boten niet meer richting Luang Prabang vertrokken. Zondag waren wij aan de beurt voor deze 2-daagse riviertocht over de Mekong. Het was een lange zit -met een overnachting in het kleine dorpje Pak Beng- maar de omgeving waar we ons bevonden maakte dit meer dan goed. Het was ZO mooi en indrukwekkend. Vrouwen die langs de rivier kleren aan het wassen waren, mannen die vis aan het vangen waren, en kinderen aan het badderen of spelen. Even werd onze aandacht van de mooie omgeving onttrokken toen we een krokodil langs de boot zagen badderen - whahaha...
Luang Prabang is een gezellig gezellig stadje waar we ons aannemelijk vermaakt hebben: 's ochtends om 6 uur de 'monks' voedsel schenken (die langs de straten komen om dit op te halen), zwemmen in de nabijgelegen waterval -Tat Sae-, een bezoekje brengen aan de lokale bevolking / spelen met de kinderen in een dorpje aan de andere kant van de Mekong en Laos leren koken...
Vanuit Luang Prabang hebben we de bus naar Luang Nam Tha genomen om daar de volgende 2 dagen door het nationale park te trekken. Midden in de jungle sta en staar je daar dan - amazing! Na de eerste dag trekken sliepen we in een lokaal dorpje. Voor ons voelt het alsof we in de geschiedenis leven. Kinderen en ouders gaan gedurende de dag het bos in om voor die avond het hout voor het (kamp)vuur te verzamelen en de avondmaaltijd. En had jij ooit gedacht dat Bamboe meer dan 5 bestaansrechten heeft? Ongelofelijk waar ze bamboe allemaal voor gebruiken...
Afgelopen zondag zijn we Laos verlaten - om China te verwelkomen. In China werden we door de douane meer dan vriendelijk verwelkomt met een klein Chinees gesprekje. Toch die paar (moeilijke) Chinese niets voor niets geleerd :)!
Via de grens van China zijn we naar Mengla en vervolgens in noordelijke richting naar Kunming gereisd. Vanuit hier (Kunming) vertrek ik de 25e met de trein naar Guangzhou. Beetje bij beetje dringt het toch echt bij me door - elke verplaatsing nu is een verplaatsing dichter naar Hong Kong en dus een verplaatsing dichter naar Amsterdam.....
Knuffeltje!
Friday, January 11, 2008
Thailend...
Zwaai zwaai - baai baai Thailand: morgen vertrekken we Thailand uit om ons Laos avontuur van start te laten gaan!
In zo'n twee weken zijn we van midden Thailand op naar het noorden gecrossed- per trein, bus en tuk-tuk. Mijn vorig verhaal eindigt bij de vlucht uit de backpackersstad Bangkok. Ons volgende station was Chiang Mai - de roos van het Noorden. In dit gezellige stadje hebben we zo'n 2 dagen ons vertier gezocht. Of eigenlijk 1 van de 2 dagen waren we (weer eens) op pad - naar de kleine dorpjes in de bergen. Ineens krijg je de kriebels om te blijven zo lekker midden in de natuur.
Midden in de natuur. Het hield niet op na dat ene dagje in de villages. De dag na de villages zijn wij vertrokken naar een Home-stay die we twee dagen eerder geregeld hadden. Alleen de tocht naar ons verblijf was al een droompje. Ons dorpje waar we verbleven ligt zo'n 1300 meter boven zeelevel ergens midden in de bergen. Je hoeft maar een paar stappen uit het dorpje te zetten en je bevind je werkelijk in de jungle. Wij hebben van deze jungle als apen mogen genieten - door middel van 'gliding' over kabels die tussen de boomtoppen liepen (http://treetopasia.com/gibbon_project.php). Na deze thrill seekende ochtend zijn we die middag gaan hiken door de jungle.
Het verblijf in de homestay was gezelligheid met beperkte communicatie. Na lange gebaren over en weer gewisseld te hebben wisten we precies de etenstijden. Niet verbazingwekkend kregen we rijst voorgeschoteld. Rijst in de morgen -rijstensoep- rijst in de middag en rijst in de avond. Hoewel van de laatste 4.5 maand zo ongeveer 4 maanden de maaltijd uit rijst bestond moet ik zeggen dat rijst mij nog steeds niet gaat 'vervelen'. Zal wel even afkicken worden als ik straks weer in de Nederlanden bevindt ;)!
Maar het avondeten. Na onze eerste avondmaal, die om 6 uur plaatsvond, dachten wij nog wel een halve dag voor de boeg te hebben. Onze avonden eerder eindigde namelijk nooit voor 11 uur. Maar hier bleek dat anders - want na het eten werd het gebaar voor slapen op tafel gegooid. Alhoewel niet alle gebaren even duidelijk zijn, geloof ik toch wel dat dit gebaar universeel is. Goed - wij naar onze slaapkamers. Maar ach vervelen komt bij ons niet aan de orde - want zodra het maar saai lijkt te gaan worden wordt de souveniertas van Thomas opengetrokken. En als die eenmaal open is dan heb je nog wel 5 uur vermaak - aangezien het dan over meer dan 20 souveniers gaat :)!
Na onze homestay adres zijn we vannochtend naar Chiang Rai vertrokken - onze laatste stop in Thailand voordat we de grens in Laos overgaan. De enthousiasme onder ons stijgt enorm over Laos na het bestuderen van de Lonely Planet. Lang leve de lonely planet!
Het verkeer in Laos is traag - en zelfs eigenlijk wel trager dan traag. Verteld werd ons dat de boot zo'n 5 kilometer per uur vaart en de bussen niet veel harder zullen gaan dan 20 km per uur. Gelukkig dat de afstanden die we in Laos afleggen niet al te ver zijn. Met de boot vertrekken we morgen naar Luang Prabang. Deze stad moet één van de mooiste steden in de wereld zijn - en is uitgeroepen tot UNESCO stad.
Vanuit Luang Prabang zullen we opreizen naar het noorden naar Yunnan (Chinese Provincie). Voor we in China aankomen nemen we vrij tegen de grens aan een stop om daar in het nationaal park te gaan hiken/trekken. De busreis die we van Luang Prabang naar het nationaal park zullen nemen belooft een mogelijk avontuur te worden. Volgens onze guideboek moeten we namelijk niet raar opkijken als we de publieke bus nemen en halverwege stoppen in een dorpje om 20 5kg zakken rijst op te halen OF (nog leuker) dat ineens op de stoelen naast je zich allemaal kippen bevinden die naar het noorden moeten. Ik ben benieuwd!
LalalalaLaos...
Kus!
In zo'n twee weken zijn we van midden Thailand op naar het noorden gecrossed- per trein, bus en tuk-tuk. Mijn vorig verhaal eindigt bij de vlucht uit de backpackersstad Bangkok. Ons volgende station was Chiang Mai - de roos van het Noorden. In dit gezellige stadje hebben we zo'n 2 dagen ons vertier gezocht. Of eigenlijk 1 van de 2 dagen waren we (weer eens) op pad - naar de kleine dorpjes in de bergen. Ineens krijg je de kriebels om te blijven zo lekker midden in de natuur.
Midden in de natuur. Het hield niet op na dat ene dagje in de villages. De dag na de villages zijn wij vertrokken naar een Home-stay die we twee dagen eerder geregeld hadden. Alleen de tocht naar ons verblijf was al een droompje. Ons dorpje waar we verbleven ligt zo'n 1300 meter boven zeelevel ergens midden in de bergen. Je hoeft maar een paar stappen uit het dorpje te zetten en je bevind je werkelijk in de jungle. Wij hebben van deze jungle als apen mogen genieten - door middel van 'gliding' over kabels die tussen de boomtoppen liepen (http://treetopasia.com/gibbon_project.php). Na deze thrill seekende ochtend zijn we die middag gaan hiken door de jungle.
Het verblijf in de homestay was gezelligheid met beperkte communicatie. Na lange gebaren over en weer gewisseld te hebben wisten we precies de etenstijden. Niet verbazingwekkend kregen we rijst voorgeschoteld. Rijst in de morgen -rijstensoep- rijst in de middag en rijst in de avond. Hoewel van de laatste 4.5 maand zo ongeveer 4 maanden de maaltijd uit rijst bestond moet ik zeggen dat rijst mij nog steeds niet gaat 'vervelen'. Zal wel even afkicken worden als ik straks weer in de Nederlanden bevindt ;)!
Maar het avondeten. Na onze eerste avondmaal, die om 6 uur plaatsvond, dachten wij nog wel een halve dag voor de boeg te hebben. Onze avonden eerder eindigde namelijk nooit voor 11 uur. Maar hier bleek dat anders - want na het eten werd het gebaar voor slapen op tafel gegooid. Alhoewel niet alle gebaren even duidelijk zijn, geloof ik toch wel dat dit gebaar universeel is. Goed - wij naar onze slaapkamers. Maar ach vervelen komt bij ons niet aan de orde - want zodra het maar saai lijkt te gaan worden wordt de souveniertas van Thomas opengetrokken. En als die eenmaal open is dan heb je nog wel 5 uur vermaak - aangezien het dan over meer dan 20 souveniers gaat :)!Na onze homestay adres zijn we vannochtend naar Chiang Rai vertrokken - onze laatste stop in Thailand voordat we de grens in Laos overgaan. De enthousiasme onder ons stijgt enorm over Laos na het bestuderen van de Lonely Planet. Lang leve de lonely planet!
Het verkeer in Laos is traag - en zelfs eigenlijk wel trager dan traag. Verteld werd ons dat de boot zo'n 5 kilometer per uur vaart en de bussen niet veel harder zullen gaan dan 20 km per uur. Gelukkig dat de afstanden die we in Laos afleggen niet al te ver zijn. Met de boot vertrekken we morgen naar Luang Prabang. Deze stad moet één van de mooiste steden in de wereld zijn - en is uitgeroepen tot UNESCO stad.
Vanuit Luang Prabang zullen we opreizen naar het noorden naar Yunnan (Chinese Provincie). Voor we in China aankomen nemen we vrij tegen de grens aan een stop om daar in het nationaal park te gaan hiken/trekken. De busreis die we van Luang Prabang naar het nationaal park zullen nemen belooft een mogelijk avontuur te worden. Volgens onze guideboek moeten we namelijk niet raar opkijken als we de publieke bus nemen en halverwege stoppen in een dorpje om 20 5kg zakken rijst op te halen OF (nog leuker) dat ineens op de stoelen naast je zich allemaal kippen bevinden die naar het noorden moeten. Ik ben benieuwd!
LalalalaLaos...
Kus!
Saturday, January 5, 2008
Being in and around Bangkok
Daar ben ik dan weer, in Bangkok. Sinds mijn verblijf in Hong Kong lijken alle steden, die voor mij in Amsterdam zo ver weg leken, nu ineens zo dichtbij. 's Nacht om half 2 sta je daar dan ineens, midden in het uitgaanscentrum van Bangkok zoekend naar je hostel. Voor ik het wist hingen (lees: dronken) locals al aan de telefoon om de weg voor mij helemaal uit te zoeken. Goed, makkelijker kon ik het dit begin van de trip niet hebben - dus binnen 5 minuten stond ik daar dan voor mijn Hostel..
Anna en Thomas waren die dag eerder al in het hostel aangekomen dus het hostel was voor ons tevens de meetingplace voor onze trip.. De volgende dag zijn we Bangkok ingetrokken. Thomas had Stacey (Ireland) de vorige dag op het vliegveld ontmoet en zij deelde onze vreugde de eerste dag in deze populaire vakantiestad. De eerste dag hield eigenlijk niet veel meer in dan een beetje rondlopen zonder verdwalen - ach er was ook niet zoveel verdwalen aan want we hadden natuurlijk ook geen specifieke hotspots die we wilden doen. 's Avonds was het tijd het oude jaar af te sluiten. We besloten voor 'local' te gaan en kwamen dus uit in een park waar locals een
beetje aan het hangen waren: Sanam Luang. Het was leuk voor een uur, maar we besloten om kwart over 11 voor toch iets meer 'party' te gaan en dus eindigde we in Center World Plaza waar we precies 10 minuten voor de Countdown aankwamen. Het was echt fantastisch! Een thaise countdown en tegelijkertijd hebben we die avond een proefje kunnen nemen van de locale pop- en rapmuziek, natuurlijk in het thais! De afsluiter van deze geniale avond was bij ons op de hoek op de 'backpackersstreet'..
Een paar dagjes later, maar gelukkig nog lang niet te laat: Happy Happy 2008!
De eerste dag van het nieuwe jaar hebben we vertrouwd in de Chinese omgeving rondgehangen: ChinaTown. Zelfs de ChinaTowns, die voor mij in Amsterdam nog zo vreemd waren, beginnen al een beetje als een thuis te voelen. Die avond hebben we een van de hotspots van Thailand aangedaan 'the red light district' genaamd Patpong. Dit is een van de 'nettere' districten waar zelfs een familiemarkt te vinden is. Maar het prostitutieleven speelt zich niet alleen af in deze district. Als je een goede observatie doet in de straten zie het 'ronselen' overal. Beetje verdrietig maakt dat je wel...
Twee januari zijn we Bangkok uitgegaan, met de trein. Vanaf nu ben ik al verslaaf aan het reizen bij trein in Thailand. Houten bankjes, houten ramen die je open moet schuiven - heerlijk, lekker
nostalgie! In Laos zal ik toch echt moeten afkicken, aangezien daar geen trein te vinden is in het Noorden waar wij gaan rondtrekken. Na anderhalf uur van mijn treinreis genoten te hebben zijn we in de oude stad van Thailand aangekomen: Ayuthaya. Beetje cultuur snuiven en tempels bezoeken stond op het programma. Die nacht heeft Hoe-Sen (Duitsland) zich bij ons reisgroepie aangesloten en zijn we dus compleet :). Haar eerste ochtend in Bangkok was kort, want ook die ochtend zijn we Bangkok uitgegaan- maar dit keer met de bus. Op weg naar de floating market: een markt op het water waar fruit, eten en souviniers aan de man gebracht worden.
De ochtend van de 4e was een vroegertje. Om 6 uur waren we uit de veren om ons klaar te maken voor een nieuwe treinreis - deze keer naar Kanchanaburi. Het hoofddoel om weer eens uit Bangkok te vertrekken was een tempel. Maar in Hong Kong en China ben ik al aardig bijgebracht met tempels, dus om ons uit Bangkok te trekken moest het wel een bijzondere tempel zijn. Dat was het zeker. Of eigenlijk was er niet echt een tempel te vinden maar speelde het zich allemaal af in a Canyon. Verschillende tijgers lagen daar en je kon de tijger een aaitje geven inclusief fotomoment. De tijgers die zich daar bevinden zijn allemaal getemt door de monks. Zo schattig om te zien hoe de monks met de tijgers aan het spelen zijn!
Als je dan in Kanchanaburi bent dan mag je DE brug niet missen. Deze brug maakt de treinverbinding mogelijk over de River Kwai. Deze brug is een deel van de Death Railway die van Thailand naar Burma (Myanmar) loopt. Deze railway is in de tweede wereldoorlog gebouwd door Asians en gevangenen (waaronder Nederlanders) onder druk van het Japanse Leger. Alhoewel de brug op zichzelf niet zo heel bijzonder was, maakt de historie deze brug zeker bezichtigingswaardig!
Na een welverdiende nachtrust (al zeg ik het zelf) in een floatinghut aan de River Kwai zijn we de volgende dag weer terug vertrokken naar Bangkok. Waar ik me dus nu bevind achter de computer - typend en typend - na een vers bezoekje van de Grand Palace. Maar het lijkt de laatste dagen wel alsof Bangkok een soort van in en uitgang is voor al onze activiteiten. Vanaaf gaan we Bangkok dan echt verlaten, zonder weer terug te komen naar deze stad. Op met de nachttrein (jippie!) naar Chiang Mai.....
-xx-
Anna en Thomas waren die dag eerder al in het hostel aangekomen dus het hostel was voor ons tevens de meetingplace voor onze trip.. De volgende dag zijn we Bangkok ingetrokken. Thomas had Stacey (Ireland) de vorige dag op het vliegveld ontmoet en zij deelde onze vreugde de eerste dag in deze populaire vakantiestad. De eerste dag hield eigenlijk niet veel meer in dan een beetje rondlopen zonder verdwalen - ach er was ook niet zoveel verdwalen aan want we hadden natuurlijk ook geen specifieke hotspots die we wilden doen. 's Avonds was het tijd het oude jaar af te sluiten. We besloten voor 'local' te gaan en kwamen dus uit in een park waar locals een
beetje aan het hangen waren: Sanam Luang. Het was leuk voor een uur, maar we besloten om kwart over 11 voor toch iets meer 'party' te gaan en dus eindigde we in Center World Plaza waar we precies 10 minuten voor de Countdown aankwamen. Het was echt fantastisch! Een thaise countdown en tegelijkertijd hebben we die avond een proefje kunnen nemen van de locale pop- en rapmuziek, natuurlijk in het thais! De afsluiter van deze geniale avond was bij ons op de hoek op de 'backpackersstreet'..Een paar dagjes later, maar gelukkig nog lang niet te laat: Happy Happy 2008!
De eerste dag van het nieuwe jaar hebben we vertrouwd in de Chinese omgeving rondgehangen: ChinaTown. Zelfs de ChinaTowns, die voor mij in Amsterdam nog zo vreemd waren, beginnen al een beetje als een thuis te voelen. Die avond hebben we een van de hotspots van Thailand aangedaan 'the red light district' genaamd Patpong. Dit is een van de 'nettere' districten waar zelfs een familiemarkt te vinden is. Maar het prostitutieleven speelt zich niet alleen af in deze district. Als je een goede observatie doet in de straten zie het 'ronselen' overal. Beetje verdrietig maakt dat je wel...
Twee januari zijn we Bangkok uitgegaan, met de trein. Vanaf nu ben ik al verslaaf aan het reizen bij trein in Thailand. Houten bankjes, houten ramen die je open moet schuiven - heerlijk, lekker
nostalgie! In Laos zal ik toch echt moeten afkicken, aangezien daar geen trein te vinden is in het Noorden waar wij gaan rondtrekken. Na anderhalf uur van mijn treinreis genoten te hebben zijn we in de oude stad van Thailand aangekomen: Ayuthaya. Beetje cultuur snuiven en tempels bezoeken stond op het programma. Die nacht heeft Hoe-Sen (Duitsland) zich bij ons reisgroepie aangesloten en zijn we dus compleet :). Haar eerste ochtend in Bangkok was kort, want ook die ochtend zijn we Bangkok uitgegaan- maar dit keer met de bus. Op weg naar de floating market: een markt op het water waar fruit, eten en souviniers aan de man gebracht worden.
De ochtend van de 4e was een vroegertje. Om 6 uur waren we uit de veren om ons klaar te maken voor een nieuwe treinreis - deze keer naar Kanchanaburi. Het hoofddoel om weer eens uit Bangkok te vertrekken was een tempel. Maar in Hong Kong en China ben ik al aardig bijgebracht met tempels, dus om ons uit Bangkok te trekken moest het wel een bijzondere tempel zijn. Dat was het zeker. Of eigenlijk was er niet echt een tempel te vinden maar speelde het zich allemaal af in a Canyon. Verschillende tijgers lagen daar en je kon de tijger een aaitje geven inclusief fotomoment. De tijgers die zich daar bevinden zijn allemaal getemt door de monks. Zo schattig om te zien hoe de monks met de tijgers aan het spelen zijn!Als je dan in Kanchanaburi bent dan mag je DE brug niet missen. Deze brug maakt de treinverbinding mogelijk over de River Kwai. Deze brug is een deel van de Death Railway die van Thailand naar Burma (Myanmar) loopt. Deze railway is in de tweede wereldoorlog gebouwd door Asians en gevangenen (waaronder Nederlanders) onder druk van het Japanse Leger. Alhoewel de brug op zichzelf niet zo heel bijzonder was, maakt de historie deze brug zeker bezichtigingswaardig!
Na een welverdiende nachtrust (al zeg ik het zelf) in een floatinghut aan de River Kwai zijn we de volgende dag weer terug vertrokken naar Bangkok. Waar ik me dus nu bevind achter de computer - typend en typend - na een vers bezoekje van de Grand Palace. Maar het lijkt de laatste dagen wel alsof Bangkok een soort van in en uitgang is voor al onze activiteiten. Vanaaf gaan we Bangkok dan echt verlaten, zonder weer terug te komen naar deze stad. Op met de nachttrein (jippie!) naar Chiang Mai.....
-xx-
Subscribe to:
Posts (Atom)